‘Financiėle science fiction laat ik graag over aan Roel Janssen.’
(Gerrit Zalm, minister van financiėn, in een Kamerdebat, maart 1997.)
Roel Janssen (Enschede, 1947), redacteur van NRC Handelsblad en auteur van onder andere financiėle thrillers (‘eurothrillers’). Onder het pseudoniem Menno Lindeman schreef hij De stijldanser (zie daar).
Met De Tiende Vrouw won Roel Janssen de Gouden Strop 2007.
Na de studie sociologie promoveerde hij op een onderzoek in volksbuurten in Bogotį (Colombia) en was daarna vijf jaar werkzaam in Zuid-Amerika als correspondent van NRC Handelsblad, de NOS en enkele andere media. Standplaats was Braziliė. Vanaf 1983 economisch redacteur bij NRC Handelsblad, met een lange staat van dienst in het verslaan van internationale gebeurtenissen, bijeenkomsten en financiėle crises. Sinds 1992 is hij commentator bij NRC Handelsblad, dat wil zeggen dat hij belast is met het schrijven van hoofdartikelen over voornamelijk financieel-economische onderwerpen, maar in de praktijk over alles wat hem interesseert. Hij heeft diverse non-fictie boeken geschreven: De vampier economie (over de Amerikaanse economie), Erger dan Liefde (over de naoorlogse internationale economie) en Grenzeloze Economie (over internationale economische onderwerpen) en meegewerkt aan een aantal televisieprogramma’s over economische onderwerpen.
Zijn thrillerdebuut De Struisvogel-code gaat over een plotselinge koersval van de Franse franc, waardoor de invoering van de euro in gevaar komt. Twee jonge bankiers onderzoeken of er een verband bestaat tussen deze valutacrisis en de moord op een directeur van de Europese Centrale Bank in Frankfurt. In Het Mercator Complot duiken er bij de feestelijke invoering van de eurobiljetten plotseling vervalsingen op bij de Amsterdamse Mercator Bank.
‘De euro wordt een heel interessante munt voor vervalsers en voor criminelen in het algemeen. Alleen al door de schaal van de omwisselingsoperatie is het goed mogelijk dat er verwarring ontstaat, en daarvan kunnen criminelen gebruik maken.’ (Roel Janssen in een interview op zijn website.)
De dood van een kroonprins (2002) is het resultaat van een samenwerking tussen tien auteurs: Tomas Ross, Lydia Rood, Ina Bouman, Felix Thijssen, Roel Janssen, Maarten ’t Hart, René Appel, Peter de Zwaan, Rinus Ferdinandusse en Henk Apotheker. Elke schrijver nam één hoofdstuk voor zijn rekening. Aan dit boek is een prijsvraag verbonden. Men dient antwoord te geven op de vraag welke auteur welk hoofdstuk schreef. Inzendingen voor 20 juni 2002. Details zijn te vinden op www.dedoodvandekroonprins.nl.
Over het verhaal: Bert Zoutkamp heeft zich opgewerkt tot kroonprins en partij-ideoloog van de Partij van de Arbeid: een jongen uit het volk, die ‘altijd gewoon is gebleven’. Na zijn succesvolle burgemeesterschap van Rotterdam wordt hij minister van Binnenlandse Zaken in het tweede kabinet Hendrikse. Een ontploffing op zijn jacht bij een tochtje op de Waddenzee maakt echter een abrupt einde aan zijn opzienbarende en ook turbulente carričre.
Journalist Joop Meijer begint op verzoek van zijn uitgever aan een biografie van deze markante politicus. Allengs merkt hij dat de dood van Zoutkamp omgeven is met een aantal raadselachtige aspecten. Wie is die man, bijvoorbeeld, die Zoutkamps dochter volgt en foto’s van haar maakt? Waarom willen ambtenaren die aanvankelijk hun medewerking toezegden, niet meer praten met Meijer? En wat heeft een villa in Zuid-Afrika met Zoutkamps dood te maken?
Zijn laatste boek De Kloonbaby (2003) gaat over biotechnologie. De gedreven wetenschapster Iris Stork en de al even gepassioneerde financieel directeur Darren Gittinger hebben zo hun eigen bedoelingen met het gentechnologische bedrijf GenIris. Iris zet alles op alles om haar wetenschappelijke vinding te perfectioneren. Darren is binnengehaald om de beursgang van het bedrijf in goede banen te leiden. Zowel wetenschappelijk als financieel staat GenIris voor een doorbraak. Darren wil voor alles negatieve publiciteit voorkomen. Maar het Nederlandse biotechbedrijf stuit ook op politieke, maatschappelijke en morele weerstanden. En moet zelfs aanslagen trotseren.
Met De Tiende Vrouw won Roel Janssen de Gouden Strop 2007. Meer over De Tiende Vrouw op www.lezen.tv.
Meer op zijn eigen site: www.roeljanssen.nl. U kunt daar ook de ‘euroquiz’ doen en bijvoorbeeld het antwoord vinden op de vraag wat u moet doen als u een ton aan zwarte guldens wilt inwisselen voor euro’s. Werk (thrillers): De Struisvogel-code (1997); Het Mercator Complot (2000, Het Mercator Complot is ook in het Duits en Japans vertaald); De dood van een kroonprins (2002, met 9 andere auteurs); De Kloonbaby (2003); De stijldanser (2004, als Menno Lindeman, zie daar); Karaktermoord (2005); De tiende vrouw (2007). Ander werk: Wij hebben zelfs geen recht op de stad. Vogelvrij wonen en Santa Rosa de Lima: een stadsociologisch onderzoek naar de woon- en levensomstandigheden in een volksbuurt van Bogotį, Colombia (1978); De vampier-economie: over de zuigkracht van de dollar (1985); Erger dan liefde: de internationale economie van Bretton Woods tot Maastricht (1993); Grenzeloze economie: de dynamiek van de internationale economische betrekkingen (1995, met Rick van der Ploeg). |